Badanie istotności będzie fundamentem każdego raportu zgodnego z ESRS. Wiemy już, jak trzeba ustalać istotność na poziomie standardów powszechnych. Poziom sektorowy systemu standardów dopiero powstaje. Czego możemy się po nim spodziewać?
Na poziomie powszechnym treść raportu będzie uzależniona od wyników badania istotności przeprowadzonego zgodnie z zasadą podwójnej istotności (istotność wpływu i istotność finansowa). Dodatkowo część wymogów ujawnieniowych będziemy musieli zrealizować niezależnie od wyników badania, są to Disclosure Requirements wymagane przez inne przepisy unijne.
Standardy sektorowe są tworzone nie dla wszystkich spółek, a dla tych, które należą do poszczególnych branż gospodarki. Standardy te będą zawierały dodatkowe wymogi ujawnieniowe, wzbogacające lub uszczegółowiające to, co musi raportować każda spółka. Pracując nad pierwszymi standardami dla dwóch sektorów (Mining, Quarrying and Coal Mining oraz Oil and Gas) Sustainability Reporting TEG i Sustainability Reporting Board muszą określić, w jaki sposób spółki powinny dobierać informacje wypełniające sektorowe wymogi ujawnieniowe. Ostateczne decyzje jeszcze nie zapadły, ale oba ciała rozważają obecnie dwa podejścia.
Pierwsze podejście polega na przedstawieniu w standardzie sektorowym listy zagadnień zrównoważonego rozwoju, które zazwyczaj są istotne dla spółek w danym sektorze. Lista ta musiałaby być wzięta pod uwagę przez stosującą standard spółkę w przeprowadzanym przez nią badaniu istotności. Wyniki badania nie muszą jednak pokrywać się z tą listą, bo może się okazać, że mimo przynależności do sektora pewne wymienione w niej zagadnienia jednak dla tej konkretnej spółki istotne nie są. W takim przypadku zagadnienia te po prostu byłyby pomijane w raporcie.
Drugie podejście polega na wyznaczeniu pewnej nielicznej grupy zagadnień, które są zawsze istotne dla spółek należących do danego sektora lub podsektora. Jeśli uznałaby w wyniku swojego badania, że na liście tej występują zagadnienia nieistotne w jej konkretnym przypadku, musiałaby taki wniosek krótko skomentować i umotywować.
Jestem zwolennikiem drugiego podejścia, bo zwiększa ono przejrzystość informacyjną, czytelność i jasność raportu dla odbiorców i przyczynia się do przeciwdziałania greenwashingowi polegającemu m.in. na ukrywaniu ważnych informacji. Rozważmy taki przykład: regulator uznaje, że w przypadku spółek należących do sektora Mining, Quarrying and Coal Mining zagadnienie bezpieczeństwa i higieny pracy jest zawsze istotne. Pewna spółka należące do tego sektora przeprowadza swoje badanie istotności, z którego wynika, że BHP nie jest istotnym w jej przypadku zagadnieniem. W pierwszym podejściu spółka po prostu nie raportuje wskaźników związanych z BHP, nie musi przy tym udzielać żadnych wyjaśnień, dlaczego tego nie robi. W drugim podejściu spółka musiałaby wyjaśnić, dlaczego zagadnienia BHP w jej przypadku nie są istotne (np. spółka zajmuje się tylko przeglądami technicznymi urządzeń służących do wydobywania kamienia i pracownicy prowadzący te przeglądy działają na maszynach wyłączonych, poza normalnym cyklem pracy zakładu i z tego powodu nie występują zagrożenia dla ich zdrowia i życia). Uważam, że to właśnie drugie podejście jest odpowiednie, bo nie stanowi dla spółki dodatkowego nadmiernego obciążenia przy sporządzeniu raportu, a pozwala na dostarczenie odbiorcom raportu cennych informacji.
W najbliższych tygodniach będą trwały dalsze rozmowy pomiędzy Sustainability Reporting TEG i Sustainability Reporting Board, w wyniku których powinno dojść do ustalenia ostatecznego podejścia do zagadnienia istotności w standardach sektorowych.
