Po oddaniu w ręce Komisji Europejskiej pierwszego zestawu 12 ESRS-ów EFRAG spędził ubiegły rok na opracowaniu projektów standardów raportowania dla małych i średnich przedsiębiorstw i stworzeniu trzech dokumentów Implementation Guidance. 2024 rok będzie jeszcze bardziej wypełniony pracą. Czego i kiedy powinniśmy się spodziewać od naszego europejskiego standard-settera?
Przede wszystkim przez cały rok będą kontynuowane prace nad materiałami, których projekty zostały przekazane do publicznych konsultacji w grudniu i w styczniu. W lecie i jesienią wprowadzone zostaną zmiany do projektów standardów LSME i VSME dla małych i średnich przedsiębiorstw. Ich ostateczne wersje zostaną przekazane Komisji Europejskiej w listopadzie 2024 r. (LSME) i w styczniu 2025 r. (VSME). Trzy zestawy wytycznych (dotyczących badania istotności, łańcucha wartości i listy punktów danych) zostaną zmodyfikowane i ostatecznie opublikowane już w maju 2024 r. Zmiany będą jednak niewielkie, chociaż mam nadzieję, że wytyczne dotyczące badania istotności poruszą bezpośrednio i jednoznacznie konieczność stosowania rekomendowanego przez TCFD podejścia LEAP do ustalania istotnych zagadnień dotyczących środowiska naturalnego.
Najbliższe cztery miesiące zostaną poświęcone też pracom nad projektami pierwszych standardów sektorowych. Trzy standardy (SEC1 zawierający klasyfikację wszystkich sektorów oraz standardy dla branży oil&gas oraz dla mining, quarrying and coal mining) pod koniec lipca 2024 r. zostaną opracowane jako exposure drafts. Podobne projekty dla sektorów road transport i textile powstaną do stycznia 2025 r. Te dwa zestawy zawierające łącznie pięć projektów zostaną przedstawione do publicznych konsultacji w dwóch turach lub w jednej. Celem jest dopracowanie ich do ostatecznej postaci do listopada 2025 r. i przekazanie do Komisji Europejskiej. Jednocześnie będą też prowadzone prace nad projektem standardu dla instytucji finansowych, jednak jego exposure draft ma być gotowy dopiero w grudniu 2025 roku.
EFRAG będzie pracować też nad kolejnymi wytycznymi wdrożeniowymi. Obecnie zaplanowane jest powstanie 7 takich dokumentów (poza trzema, o których wspomniałem wcześniej). Na tę liczbę złożą się trzy większe implementation guidance: dotyczące planów transformacyjnych, podejścia do zagadnienia szkoleń i edukacji pracowników oraz mapowania poszczególnych wymogów ujawnieniowych do zagadnień zrównoważonego rozwoju ujętych w AR16 w ESRS 1. Te trzy dokumenty zostaną wydane odpowiednio w lipcu (AR16), w październiku (szkolenia i edukacja) oraz w grudniu 2024 r. (plany transformacyjne). Pozostałe cztery implementation guidance będą bardzo krótkimi dokumentami, dotyczącymi następujących zagadnień: podejście do raportowania emisji gazów cieplarnianych przez fundusze emerytalne, gwarancje pochodzenia i inne certyfikaty w przypadku nabywanej energii, magazynowanie wody i kwestie dotyczące używania surowców. Wszystkie cztery dokumenty mają być wydane pod koniec lipca 2024 roku.
Już w kwietniu 2024 r. możemy się spodziewać wydania przez EFRAG mapowania wskaźników ze standardów ESRS do wydanych przez ISSB standardów S1 i S2 oraz do standardów GRI. W maju powinniśmy otrzymać mapowanie do Rekomendacji TNFD, a w czerwcu do wymogów EMAS.
Po zakończeniu konsultacji taksonomii XBRL zostaną wprowadzone do niej odpowiednie zmiany, a ostateczna wersja zostanie opublikowana przez EFRAG w lipcu 2024 r. To jednak nie będzie jeszcze wersja obowiązująca. Opiekunem standardu ESEF, czyli formatu tagowanych raportów rocznych, jest ESMA, która musi przeprowadzić swoje prace, a następnie przedstawić projekt Komisji Europejskiej. Patrząc na kalendarz prac spodziewam się, że wszystkie zaangażowane w ten proces instytucje unijne nie wyrobią się przed końcem 2024 r., a sam obowiązek tagowania raportów będzie dotyczył dopiero kolejnych cykli raportowania.
W międzyczasie będą też trwały prace nad standardem raportowania dla spółek, których siedziby są poza unią europejską. Sustainability Reporting TEG i Sustainability Reporting Board będą także pracowały nad udzielaniem odpowiedzi w ramach mechanizmu Q&A, w którym spółki, audytorzy i inne zainteresowane osoby zadają już setki pytań dotyczących stosowania standardów. To wszystko bardzo dużo pracy, ale powoli nasz unijny system raportowania zagadnień zrównoważonego rozwoju krzepnie i staje się coraz bardziej kompletny.
